1- پرهیز دادن از دنیا پرستى
شما را از دنیا پرستى مى ‏ترسانم، زیرا منزلگاهى است براى كوچ كردن، نه منزلى براى همیشه مانده است. دنیا خود را با غرور زینت داده و با زینت و زیبایى مى ‏فریبد. خانه ‏اى است كه نزد خداوند بى مقدار است، زیرا كه حلال آن با حرام، و خوبى آن با بدى، و زندگى در آن با مرگ، و شیرینى آن با تلخى ‏ها در آمیخته است، خداوند آن را براى دوستانش انتخاب نكرد. و در بخشیدن آن به دشمنانش دریغ نفرمود. خیر دنیا اندك، و شرّ آن آماده، و فراهم آمده‏ اش پراكنده، و ملك آن غارت شده، و آبادانى آن رو به ویرانى نهاده است. چه ارزشى دارد خانه‏ اى كه پایه‏ هاى آن در حال فروریختن و عمر آن چون زاد و توشه پایان مى ‏پذیرد و چه لذّتى دارد زندگانى كه چونان مدّت سفر به آخر مى ‏رسد
2 -روش برخورد با دنیا
مردم آنچه را خدا واجب كرده جزو خواسته‏ هاى خود بدانید، و در پرداختن حقوق الهى از او یارى طلبید، و پیش از آن كه مرگ شما را بخواند گوش به دعوت او دهید. همانا زاهدان اگر چه خندان باشند، قلبشان مى‏ گرید و اگر چه شادمان باشند اندوه آنان شدید است و اگر چه براى نعمت‏هاى فراوان مورد غبطه دیگران قرار گیرند امّا با نفس خود در دشمنى بسیارى قرار دارند.
3- نكوهش از غفلت زدگان
یاد مرگ از دل‏هاى شما رفته، و آرزوهاى فریبنده جاى آن را گرفته است.
و دنیا بیش از آخرت شما را تصاحب كرده و متاع زودرس دنیا بیش از متاع جاویدان آخرت در شما نفوذ كرده است و دنیا زدگى قیامت را از یادتان برده است. همانا شما برادران دینى یكدیگرید، چیزى جز درون پلید و نیّت زشت، شما را از هم جدا نساخته است، نه یكدیگر را یارى مى‏ دهید، نه خیر خواه یكدیگرید و نه چیزى به یكدیگر مى ‏بخشید و نه به یكدیگر دوستى مى‏ كنید. شما را چه شده است كه با به دست آوردن متاعى اندك از دنیا شادمان مى‏ گردید و از متاع بسیار آخرت كه از دست مى‏ دهید اندوهناك نمى‏ شوید امّا با از دست دادن چیزى اندك از دنیا مضطرب شده كه آثار پریشانى در چهره‏ ها آشكار مى‏ گردد و بى تابى مى‏ كنید، گویا این دنیا محل زندگى جاودان شما و وسائل آن براى همیشه از آن شماست. چیزى شما را از عیب جویى برادر دینى باز نمى ‏دارد جز آن كه مى‏ ترسید مانند آن عیب را در شما به رختان كشند. در بى اعتنایى به آخرت و دوستى دنیا یك دل شده‏ اید، و هر یك از شما دین را تنها بر سر زبان مى ‏آورید، و از این كار خشنودید همانند كارگرى كه كارش را به پایان رسانده و خشنودى مولاى خود را فراهم كرده است.

منبع:نهج البلاغه

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: