شاید شما هم نام " گریگوری پوتمکین " را شنیده باشید, چرا که نام او در دنیای سینما به کرات عنوان شده است – و تا امروز دهها فیلم درباره او ساخته شده است , این شخص هیچگاه فیلم نساخت و حتا فیلمهای که درباره اش ساخته شد را هرگز ندید . " گریگوری پوتمکین " با مقوا و رنگ به ساختن روستاهای کوچک پرداخت و دهقانانی شادمان که از این سو به انسو میرفتند, را در انها گنجاند . او این کارها را برای خوشحال کردن زنی انجام داد که وی را بسیار دوست میداشت . ان زن کسی نبود جزء ملکه روسیه " کاترین کبیر ".! " پوتمکین " مردی بود که امروزه زندگی و کارهایش در هاله ای از ابهام باقی مانده است . بسیاری از کارگردان هایی که در مورد وی فیلم ساخته اند, معتقدند که او با ملکه کاترین بصورت پنهانی ازدواج کرده بود .. ولی هیچ مدرکی قانع کننده ای در اثبات و یا ابطال این نظریه وجود ندارد . هر چه که بود – تنها این را میتوان حدس زد – که او در نزد ملکه کاترین از مقام والائی برخوردار بوده است . در سال 1783 میلادی و قتی " کاترین کبیر " شبیه جزیره " کریمه " را تصرف نمود, " گریگوری پوتمکین " را فرماندار ان ناحیه ساخت . وظیفه او این بود که ان سرزمین بی اب و علف را مبدل به کشوری پر رونق کند . " پوتمکین " با قوه تخیل و اراده ای راسخ دست بکار شد . او صدها عمل اصلاحی را به " کاترین " قول داد و در ظرف سه سال چندین سفر به شمال روسیه کرد تا موفقیتهایش را به عرض ملکه برساند . ملکه " کاترین " که از این گزارشها به وجد امده بود, اظهار تمایل کرد تا به چشم خویش شاهد این اصلاحات باشد . البته " پوتمکین " واقعا" ان سرزمین را شکوفا نکرده بود – بلکه به خاطر عشق به ملکه و فریب دادن او این سخنان را به عرض ملکه رسانده بود . وقتی " کاترین " خواست تا " کریمه " را از نزدیک ببیند, " پوتمکین " ناچار شد که بکار خود شتاب بدهد . " کاترین " بازدیدش از " کریمه " را بر روی یک سورتمه سلطنتی مخصوص که توسط سگها کشیده می شد – شروع کرد که به بزرگی یک اطاق بسیار بزرگ بود . او چهل هزار کنیز و غلام را نیز با خود اورده بود . در هر ایستگاه بین راه پانصد راس اسب تازه نفس و سگهای سورتمه کش منتظر تعویض شدن بودند . پیشترفتهای بین راه چشمان " کاترین " را خیره کرده بود . خانه های قدیمی با مقواه مرمت شده بودند . دختران جوان در مسیر ملکه گل می انداختند و اشخاص مسن و مریض را در خانه ها نگه داشته بودند تا دیده نشوند . درختهای مصنوعی خرابه های ویران را از دیده مخفی میکردند . گدائی ممنوع بود و به دستور " پوتمکین " همه چیز میبایستی پر از شادی و مسرت وانمود می شد . سالها قبل " کاترین کبیر " همان مسیر را پیموده بود و بدبختی و خشم مردم را بچشم خود دیده بود, ولی اینک از این همه تغییرات سخت تحت تاثیر قرار گرفته و کاملا متعجب شده بود . او خطاب به سفیر کبیر فرانسه گفت : ایا شبیه سرزمین پریان نیست.؟ همه اینها فقط چشمه کوچکی از کارهای " پوتمکین " هستند .! سفر واقعی در سرزمین پریان از رودخانه "دنپیر " شروع شد – هفت قصر شناور عظیم و هشتاد کشتی کوچکتر سه هزار نفر از شخصیت ها را از جلوی عجایب تمام نشدنی عبور میدادند . در حالیکه " کاترین کبیر " و ملازمان سلطنتی اش زیر سایبانهای ابریشمین می لمیدند و در بشقابهای طلائی شام میخوردند, یک منظره خارق العاده در پیش چشمانشان گسترده بود . روستاهائی که به طاق نصرتهای باشکوه مزین شده بودند . گله های احشام که مشغول چرا بودند . روستائی های بی غم که هنگام غروب به رقص و پایکوبی میپرداختند و همه چیز و همه چیز نشان از خوشی و رفاء مردم میداد .. " کاترین " اصلا نمیتوانست حدس بزند که ان سرزمین پریان نمیتوانند سرابی بیش باشند . طاق نصرتها مرتبا" جابجا می شدند – خانه های روستائی بدون سقف های واقعی و دارای در و پنجره کاذب بودند – روستاها را تخلیه کرده بودند – گله های احشام را از فواصل دور اورده بودند تا در انجا بچرانند – رقصان بی غم در واقع همان دهاتی های فقیری بودند که با تهدید و ضرب و شتم به رقصیدن وادار شده بودند.! انها را به زور سوار گاری میکردند و جلوی کاروان سلطنتی میبردند و روز بعد هم اینکار تکرار می شد .! " پوتمکین " در سه لنگرگاه موجود در کنار رودخانه, قصرهای جدید و باشکوهی ساخته بود که تمامی امکانات رفاهی را دارا بود . تک تک انها دارای ابشارهای مصنوعی و پارکی بودند با درختان قطوری که از جاهای دیگر اورده شده و در انجا کاشته شده بودند - و دیری نمی گذشت که با رفتن انها خشک و پژمرده می شدند .! ملکه بعد از پیمودن رودخانه با درشکه از قصباتی که مملو از کار و تلاش و شادمانی بود – عبور کرد . او اصلا نمی دانست که " پوتمکین " ان روستائیان را از فواصل دور و برای حفظ ظاهر به انجا اورده است . " کاترین کبیر " در " اکاترنیوسلاو " سنگ بنای کلیسای جامعی را گذاشت که قرار بود کلیسای جامع " سن پیتز " در " روم " را مانند یک کلیسای محقر جلوه دهد . در شهر " خرسون " او دژ با عظمتی را از دور مشاهده کرد و در شهر " سواستوپول " در حالیکه یکصد و هشتاد نوازنده در سر میز شام به نواختن مشغول بودند, او از لنگرگاه نو بنیاد مشرف به دریای سیاه نظارگره ناوگان سلطنتی بود . " پوتمکین " ان ناوگان را ظرف دوسال ساخته بود و توپهای موجود در عرشه کشتی ها به عنوان خوشامد گوئی بصدا در امدند . نقطه اوج این برنامه ها در شهر " پولتاوا " بود . در انجا " پوتمکین " نبردی را بنمایش گذاشت که پیروزی " پطر کبیر " را تداعی میکرد . ملکه کاترین با قلبی مالامال از سرور و ستایش به پایتخت بازگشت . شبیه جزیره " کریمه" مبدل به غرور ملی روسیه شده بود .!! ان کلیسای جامع در " اکاترینوسلاو " هرگز ساخته نشد – ناوگان کشتی های جنگی همچنان ناتوان بودند و نمیتوانستند در هیچ عملیاتی شرکت کنند, توپهای ان فقط پودر شلیک میکردند و قادر به شلیک گلوله نبودند – دژ عظیم " خرسون " از شن ساخته شده بود و با اولین رعد و برق ویران شد .! ملکه روسیه " کاترین کبیر " بدون اینکه بداند ان سرزمین زیبا, ابتکار مردی بود که وی را دوست میداشت و تنها برای فریب او ساخته شده بود – در واقع در بزرگترین تقلب تاریخ شریک شده بود .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: